Τζιμπριλ Σισσε : 88 συμμετοχες 54 γκολ 17 ασσιστ...Διαβαζουμε απο τον Χρηστο Κοντο λοιπον στο leoforos.gr...
Ροδο και Αγκαθι...
Ίσως ακουστεί δυσάρεστα στ’ αυτιά των πολλών, αλλά είναι η πραγματικότητα. Η απώλεια του Σισέ στέρησε από τον Παναθηναϊκό έναν ποδοσφαιρστή παγκόσμιας κλάσης, αλλά απελευθέρωσε ψυχολογικά όλους τους υπόλοιπους παίκτες. Το σταριλίκι είναι περίεργη υπόθεση στο ποδόσφαιρο και μια εμβληματική φυσιογνωμία σαν του Τζιμπρίλ δημιουργούσε συνθήκες καπελώματος στ’ αποδυτήρια. Όποιος έχει παίξει μπάλα, μπορεί να το καταλάβει. Δεν έχει γατάκια ο Παναθηναϊκός. Έχει παίκτες με αρκετά χιλιόμετρα στο κοντέρ τους, που δεν ήταν εύκολο να αποδεχτούν τον ηγετικό ρόλο που πήρε από διοίκηση και κόσμο ο Γάλλος στην ομάδα.
Ήταν αναμφίβολα πολύ λαμπερός ο Σισέ και σκέπαζε όλους τους άλλους. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του Φερέιρα ότι το αστέρι πρέπει να είναι η ομάδα και όχι ένας παίκτης, όσο καλός κι αν είναι. Ο Σισέ ήταν ρόδο κι αγκάθι στ’ αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, κάπου κερδίζεις και κάπου χάνεις. Ο Παναθηναϊκός έχασε τη λάμψη και ενδεχομένως τα γκολ του, αλλά κέρδισε κάτι άλλο. Την αίσθηση ότι δεν παίζουν πια όλοι για έναν, αλλά όλοι για όλους και για την ομάδα.
ΠΑΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ...
Ίσως ακουστεί δυσάρεστα στ’ αυτιά των πολλών, αλλά είναι η πραγματικότητα. Η απώλεια του Σισέ στέρησε από τον Παναθηναϊκό έναν ποδοσφαιρστή παγκόσμιας κλάσης, αλλά απελευθέρωσε ψυχολογικά όλους τους υπόλοιπους παίκτες. Το σταριλίκι είναι περίεργη υπόθεση στο ποδόσφαιρο και μια εμβληματική φυσιογνωμία σαν του Τζιμπρίλ δημιουργούσε συνθήκες καπελώματος στ’ αποδυτήρια. Όποιος έχει παίξει μπάλα, μπορεί να το καταλάβει. Δεν έχει γατάκια ο Παναθηναϊκός. Έχει παίκτες με αρκετά χιλιόμετρα στο κοντέρ τους, που δεν ήταν εύκολο να αποδεχτούν τον ηγετικό ρόλο που πήρε από διοίκηση και κόσμο ο Γάλλος στην ομάδα.
Ήταν αναμφίβολα πολύ λαμπερός ο Σισέ και σκέπαζε όλους τους άλλους. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του Φερέιρα ότι το αστέρι πρέπει να είναι η ομάδα και όχι ένας παίκτης, όσο καλός κι αν είναι. Ο Σισέ ήταν ρόδο κι αγκάθι στ’ αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, κάπου κερδίζεις και κάπου χάνεις. Ο Παναθηναϊκός έχασε τη λάμψη και ενδεχομένως τα γκολ του, αλλά κέρδισε κάτι άλλο. Την αίσθηση ότι δεν παίζουν πια όλοι για έναν, αλλά όλοι για όλους και για την ομάδα.
ΟΣΟ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΚΤΡΩΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ...
και επι της ευκαιριας, παμε να δουμε τι εγραψε ο καλος φιλος και συναδελφος του στην εφημεριδα Ντερμπυ πριν λιγες μερες...
ΦΡΙΞΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου