Ούτε εμείς ...

Κάθε άνθρωπος στην ζωή του καλείται να πάρει πολλές σημαντικές αποφάσεις. Προσωπικά σαν επαγγελματίας αθλητής θα ήταν λογικό να παίρνω τις αποφάσεις μου με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον.  Τα πράγματα όμως ήρθαν έτσι στην δική μου καριέρα που αντί να αγωνιστώ σε έναν οποιονδήποτε επαγγελματικό σύλλογο, έγινα μέλος της πιο όμορφης αθλητικής οικογένειας.

Έκτοτε οι αποφάσεις μου, όσο και αν επιστράτευα  τη φωνή της λογικής στηρίζονταν τελικά στη φωνή της καρδιάς μου. Το 2007 και το 2010 άφησα πολύ περισσότερα  χρήματα που μού έδιναν άλλες ομάδες για να συνεχίσω στον Παναθηναϊκό. Αμφότερες ήταν αποφάσεις καρδιάς. Έφτασα, λοιπόν, στη δυσκολότερη απόφαση, που έχω πάρει στη 12χρονη αθλητική διαδρομή μου. Δυστυχώς ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο κύκλος της πορείας μου στον Παναθηναϊκό έκλεισε.

Και επειδή πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού θα αναρωτιούνται πώς έφτασα σε αυτή τη δύσκολη απόφαση, θέλω να τους πω ότι η αποχώρηση των κυρίων Θανάση Γιαννακόπουλου, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρη Ιτούδη, με έκαναν να αισθανθώ ότι ήλθε η ώρα και για μένα να πάρω άλλη κατεύθυνση.

Είμαι βέβαιος πως θα βρεθούν κάποιοι, οι οποίοι θα υποστηρίξουν πως έφυγα από τον Παναθηναϊκό για τα χρήματα. Αν γνωρίζουν την ιστορία μου, τότε θα πρέπει να ντρέπονται. Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να τους πείσω για το αντίθετο, δεν αξίζει.

Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω τον Παναθηναϊκό για όλα όσα μού πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Κυρίους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο, για την αγάπη που μού πρόσφεραν, όλους τους συμπαίκτες μου, με τους οποίους ζήσαμε αμέτρητες χαρές, αλλά και απογοητεύσεις. Τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον Δημήτρη Ιτούδη και τους συνεργάτες τους, για την καθοδήγηση που με βοήθησε να ανέβω αρκετά επίπεδα ως αθλητής και να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Όλο το ‘’σταφ’’ για την καθημερινή επαφή και προσήλωση.

Θα ήθελα ιδιαιτέρως να ευχαριστήσω μέσα απ’ την καρδιά μου  τους μοναδικούς στον κόσμο φιλάθλους μας, οι οποίοι με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, στήριξαν εμένα και τους συμπαίκτες μου και μας επιφύλαξαν μοναδικές στιγμές αληθινής συμπαράστασης και υποστήριξης. Χωρίς αυτούς, ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε δημιουργήσει μια τόσο μεγάλη αυτοκρατορία.

Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ, στην υπέροχη Ελλάδα και τους Έλληνες, που με έκαναν να αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου. Οι δεσμοί φιλίας που έχω δημιουργήσει θα είναι ανεξίτηλοι στον χρόνο.

Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ, Μάικ".  

Glorydayzz : Tα ειπε ολα ο Μαικ. Μια απορια μονο. Ξεχναμε για λιγα δευτερολεπτα οσα εχεις κανει γενικα, και ασχολουμαστε ΜΟΝΟ με τον τελευταιο μηνα. Οκ κατανοητο οτι κανεις δεν ενδιαφερθηκε για την ομαδα. Κατανοητο πως οι καιροι ειναι δυσκολοι και θες να ριξεις το μπατζετ. Κατανοητο (ας πουμε) να θελεις να κανεις restart στην ομαδα. Κατανοητο (ΑΣ ΠΟΥΜΕ) οτι δεν εμεινε ο Ιτουδης ο οποιος ηταν στην ουσια ενας μικρος Ομπραντοβιτς αρα θα διαφωνουσες και με αυτον.

Δεν μπορουσες να φερεις τον Σακοτα προπονητη;
Τον Σουμποτιτς;
Δεν μιλαω για Πιανιτζανι Μεσινα ή Βουγιοσεβιτς...
Τον Σακοτα, τον Σουμποτιτς, ΚΑΠΟΙΟΝ ΞΕΝΟ ΓΕΝΙΚΑ, ΣΕΡΒΟ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ.

ΤΟΝ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗ ΜΩΡΕ;; ΤΟΝ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗ;;

Θλιψη...........

ΜΑΙΚ ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ !!! 

ΘΑ ΧΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΑΣΤΗ ΤΩΝ ΓΑΒΡΩΝ, ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου