Η απολυτη χαρα για τον γηπεδικο οπαδο καθε ομαδας ειναι αυτος ο παικτης που θα γλυκανει το παιχνιδι της. Με τις ντριπλες του τις πασες του τα γκολ του τα στημενα του. Το ζησαμε προσφατα με τον Λετο ειδικα τη χρονια που ο Φερειρα τον εβαζε κεντρικο επιθετικο. Προσωπικα εκεινη τη χρονια ξεχναγα παραγκες και βαρδινογιαννηδες. Πηγαινα να δω τον Λετο αξιο ηγετη της τρελας μου με το Τριφυλλι στο στηθος και να φυγω γεματος απο το γηπεδο. Ενας τετοιος παικτης λειπει απο την ομαδα μακαρι να κανουμε μια τετοια μεταγραφη τωρα το Γεναρη. Εναν all around επιθετικογενη να μπορει να παιξει ειτε δευτερος στο 4-3-1-2 ειτε μονος του στο 4-3-3 οπως επαιζε τοτε ο Λετο.
Παραδειγματα. Ο Αλεξ της Φενερμπαχτσε. Οι τυχεροι τουρκοι τον χαρηκαν 8 ολοκληρα χρονια. Αρχηγος και ηγετης τους σε 250 ματς πετυχε καπου 150 γκολ και μοιρασε αλλες τοσες ασσιστ. Ο Σαμμιρ της Ντιναμο Ζαγκρεμπ (μενει ελευθερος το καλοκαιρι και για αυτο δεν παιζει φετος). Ο Ταβαρες της Μαριμπορ. Ο Λουτσο της Πορτο. Ο Οσκαρ Καρντοζο της Μπενφικα. Ο Κονκα της Φλουμινενσε. Ο Σκοκο. Ο Μπορελι καποτε σε εμας. Ο Γκονζαλες πιο προσφατα. Ακομα και ο Ντε Μπλασις του Αστερα Τριπολης.
Ο ΛΕΤΟ ΤΟΥ 2012.
Ο ΛΕΤΟ ΤΟΥ 2012.
Πολλοι τετοιοι παικτες ειδικα στη Νοτια Αμερικη. Φοβερος ο Μπεργκ, ο Μπαιραμι θα βοηθησει πολυ, ο Μεντες οσο ειναι υγιης και εχει ρυθμο θα θυμιζει Ζιλμπερτο, ο Πρανιτς βοηθαει παρα πολυ στην καλη κυκλοφορια και ας μην ξεχωριζει, ας βρεθει με τη βοηθεια του Ροτσα και του Μπορελι ενας Λατινος επιθετικογενης να δωσει το κατι παραπανω στην ομαδα (αγωνιστικα και οικονομικα) και στον κοσμο. Δεν ειναι αναγκη να ειναι ακριβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου